Het fenomeen van de vreetkick als gevolg van het roken van marihuana biedt waardevol inzicht in het vermogen van onze hersenen om vreugde en geluk te ervaren, evenals de rol ervan bij het voorkomen van obesitas en depressie. Het verlangen naar voedsel tijdens het gebruik van marihuana wordt gedacht voort te komen uit de activatie van marihuana-receptoren in de voedingscentra van de hersenen. Wetenschappers raakten geïnteresseerd in dit onderwerp en voerden klinische proeven uit met een nieuw medicijn, rimonabant genaamd, dat de marihuana-receptoren in de hersenen blokkeert, met als doel voedselconsumptie te verminderen en overgewichtige patiënten te helpen. De eerste resultaten waren veelbelovend, waarbij deelnemers meldden verminderde trek in voedsel en verminderde interesse in andere stoffen zoals alcohol, sigaretten en cocaïne. De potentiële voordelen van het medicijn, met name gezien de aanzienlijke risico's van obesitas, zorgden voor veel opwinding in de medische gemeenschap.
Na langdurig gebruik van rimonabant meldden patiënten ernstige bijwerkingen, waaronder ernstige depressie en suïcidale gedachten. Het lijkt erop dat het medicijn één specifiek type marihuana-receptor in de hersenen te effectief blokkeerde, waardoor patiënten hun vermogen om plezier te ervaren verloren. Deze ontdekking suggereert dat ons natuurlijke marihuana-systeem een rol speelt bij het reguleren van stemming en plezier, en het blokkeren ervan kan gevaarlijke gevolgen hebben.
Het onderzoek naar de vreetkick heeft interessante verbanden aan het licht gebracht tussen het marihuana-systeem van de hersenen en antidepressiva.
De reden achter gevoelens van verdriet en hopeloosheid die gepaard gaan met depressie is nog steeds onduidelijk, maar er vinden een aantal biochemische veranderingen plaats in de hersenen tijdens depressieve episodes. Een van de meest significante veranderingen is een afname van neurogenese, of de vorming van nieuwe neuronen, in een hersengebied genaamd de hippocampus. Antidepressiva zoals Prozac en Zoloft blijken de snelheid van neurogenese in de hippocampus te verhogen, wat helpt om de symptomen van depressie te verlichten. Echter, een medicijn genaamd rimonabant dat effectief was bij het verminderen van trek in voedsel, verminderde ook neurogenese, wat leidde tot depressie en suïcidale gedachten bij sommige patiënten. Aan de andere kant heeft het onderzoek in mijn laboratorium aangetoond dat een kleine dagelijkse dosis marihuana daadwerkelijk het leeftijdsgebonden afnemen van neurogenese kan omkeren, wat mogelijk een nieuwe benadering biedt voor de behandeling van depressie.
Deze studies benadrukken het belang van het marihuana-neurotransmittersysteem van onze hersenen bij het reguleren van honger, geluk en normale hersenprocessen zoals neurogenese. Hoewel het gevaarlijk is om dit systeem constant te blokkeren met medicijnen zoals rimonabant, weten we nog niet of het ook gevaarlijk is om het constant te stimuleren. Meer onderzoek is nodig om de effecten van marihuana op de hersenen volledig te begrijpen en het potentieel ervan als behandeling voor depressie te beoordelen.